#MyChicagoMarathon: Raceverslag

Wauw, wauw, wauw. Dat waren veruit de enige woorden die ik kon uitbrengen na de Chicago Marathon. Ik was naar Chicago getrokken om mijn PR van 04:13:56 te verbreken, maar had nooit verwacht dat ik daar ook mijn droomdoel zou behalen. Een marathon onder vier uur! Benieuwd naar hoe ik de race beleefd heb?

De dag voor de marathon liepen we de Chicago 5K en toen werd al snel duidelijk dat mijn hardloophorloge het ontzettend moeilijk had om GPS-signalen op te pikken en vast te houden. Ik had dan ook vrij veel stress dat dat op marathondag ook zou gebeuren en dat ik ofwel veel te snel van start zou gaan, of net veel te traag. Daarom had ik besloten om de dag zelf per mijl een rondetijd vast te leggen. Zo wist ik perfect hoe snel ik liep en was ik er zeker van dat ik mezelf niet zou opblazen. Op mijn hand stonden tijden (omgerekend) tussen 6’00” min/km en 5’50” min/km voor de eerste vijf kilometer. Nadien mocht ik het tempo maximum laten zakken tot 5’30” min/km.

Spoiler: ik heb de marathon in 03:56:48 gelopen en mij dus absoluut niet aan mijn raceplan gehouden.

Zondag 13 oktober: voor de start

Het enige voordeel aan een jetlag? Je bent vroeg wakker en hebt nog de hele dag voor je. Ook op marathondag kwam dit goed van pas. Doordat we al om 5u30 moesten vertrekken aan het hotel, stond de wekker om 4u. Door alle spanning werd ik voor de wekker wakker en had ik dus alle tijd om mijn kledij aan te doen, mijn spulletjes bijeen te zoeken en rustig te ontbijten.

De dagen voor de marathon was het koud in Chicago en zondag was dat ook niet anders. Toen we het hotel verlieten was het 2 graden C° met een gevoelstemperatuur van – 1 graad C°. Ik hou van hardlopen in de kou en was stiekem ook ontzettend blij met deze temperaturen. Het ging alleen bibberen en beven worden in het startvak, maar nadien zou het echt perfect hardloopweer zijn.

Na een wandeling van 25 minuten kwamen we aan op het startterrein. Het was er nog vrij rustig waardoor we voldoende tijd hadden om naar het toilet te gaan, uit te zoeken waar ons startvak was en onze kledij af te geven. Om 7u gingen we dan naar onze corral en kon het wachten beginnen.

Chicago Marathon: 1 tot 10 km

Om 7u50 was het mijn beurt om over de startlijn te gaan en op slag waren al mijn zenuwen verdwenen. Ik was in Chicago, er stonden ontzettend veel toeschouwers langs de kant, het parcours was vlak en de temperatuur was perfect. Dit zou mijn marathon worden. Ik probeerde rustig te beginnen, maar werd al snel meegezogen door mijn duizenden medelopers.  Je raadt het al; aan 6’00” min/km heb ik dus nooit gelopen…

Van in het begin liep ik rond de 5’40” min/km en dat voelde zo goed aan. Ik besloot het erop te wagen en vanaf kilometer vijf ging ik voluit voor die sub 4. Toen op kilometer 7 ook nog eens U2’s ‘Beautiful Day’ door de speakers van een van de bands langs de kant van de weg schalde, kon ik mijn geluk niet op. Alle puzzelstukjes leken perfect in elkaar te klikken en ik had echt zo’n ‘nu of nooit gevoel’. Op 8 km had ik een kleine plaspauze en vanaf dan heb ik geen seconde meer stil gestaan.

Chicago Marathon: 10 tot 21,1 km

Ik bereikt het 10 kilometerpunt na 57’56”. Perfect op schema dus om onder de vier uur te duiken. Ware het niet dat ik nog meer dan 30 km moest lopen en de zwaarste kilometers nog moesten komen. Ik nam me voor om in het moment te blijven en zeker niet te ver vooruit te denken. Op dit punt van de marathon demotiveert dat ook alleen maar. Ik genoot van de toeschouwers, van de omgeving, van het feit dat ik in Chicago was en de kilometers vlogen voorbij.

De weken voor Chicago had ik me veel zorgen gemaakt om het tempo dat ik zou aankunnen op de marathon en ik kon het dan ook niet geloven dat ik al bijna 21 km aan 11 km/u liep. Ik kwam halfweg door in 01:58:33. Amper één minuut trager dan mijn PR op de halve marathon. Toen mocht ik stoppen aan de finish, nu moest ik nog eens die afstand afleggen. Maar ik voelde me goed en besloot het tempo dan ook aan te houden.

Chicago Marathon: 21,1 tot 30 km

Van de kilometers tussen 21 en 30 herinner ik me niet zoveel meer. Ik weet dat ik het lastig begon te krijgen vanaf kilometer 25 en de meters aftelde tot aan 30, maar van het parcours en de omgeving kreeg ik niets meer mee. Het tempo dat ik al bijna 3 uur zo ‘makkelijk’ kon volhouden, begon echt als hard werk aan te voelen en ik focuste me dan ook op medelopers waarvan ik dacht dat ze ongeveer hetzelfde tempo als mij aanhielden. Dat maakte het iets eenvoudiger om vol te houden en gaf me ook wat meer afleiding. Ik tikte de 30 kilometer uiteindelijk aan in 02:46:55 en had dus nog ruim 1 u en 13 minuten voor 12 kilometer (én 200 meter).

Chicago Marathon: 30 tot 42,195 km

“Blijven lopen. Denk aan je tijd”. Dat was zowat mijn mantra tijdens de laatste 12 kilometer. Een sub 4 lag al de hele wedstrijd binnen handbereik en ik zou dat nu niet laten schieten. Zelfs als mijn tempo de komende kilometers zou zakken tot 10 km/u (6’00” min/km), zou ik nog steeds onder de vier uur kunnen finishen. Ik had het zwaar, wilde heel graag wandelen, maar het is echt gek om te zien hoe zo’n tijdsdoel je toch kan motiveren om door te zetten. Het publiek was nog steeds talrijk aanwezig en schreeuwde ons letterlijk naar de finish. Op 34 kilometer stond ook nog eens het laatste supporterspunt van TUI en dat gaf ook een hele groot boost. De laatste kilometers van het parcours waren helaas niet zo inspirerend. We liepen in buitenwijken van Chicago en ik kon alleen maar denken van “WANNEER gaan we de stad opnieuw binnenlopen?!”. Toen dat dan uiteindelijk het geval was en ik nog 3 kilometer te gaan had, besefte ik pas echt dat ik het ging halen. Mijn twee laatste kilometers liep ik in 5’10” min/km en bleken ook de snelste van de hele marathon te zijn.

Helemaal euforisch liep ik na 03:56:48 over de finish.

Ik had nooit durven dromen dat ik in Chicago onder de vier uur zou lopen. Maar het voelt zo goed om te weten dat ik een doel waar ik al meer dan twee jaar naartoe werk, gehaald heb. Ik denk dat ik nog wel een tijdje op mijn roze wolk blijf zitten!

Dankjewel NN Running Club en Energy Lab

Anderhalf jaar geleden ben ik dankzij de NN Running Club bij Energy Lab terecht gekomen voor mijn hardloopschema’s. Ik had me geen betere trainingspartner kunnen wensen. Ik verbrak mijn PR op de halve marathon in Brugge (2018), verbrak mijn marathon PR in Parijs (2019) en deed dat nu nog eens in Chicago. En dat ook allemaal blessurevrij. Voor mij het bewijs dat de schema’s er niet alleen op papier goed uitzien, maar ook écht werken.

Wil je zelf ook eens ervaren hoe het is om te trainen met een hardloopschema van Energy Lab? Dan heb ik een aantal tips voor jou om voordelig deel te nemen aan een conditietest.

• Hou het facebook- en instagramprofiel van de NN Running Club in het oog. Regelmatig organiseren ze NN Health Days waarbij een aantal gelukkigen gratis hun conditie in kaart mogen laten brengen en naar huis gaan met een persoonlijk trainingsschema.
• Log je work-outs op de website van de NN Running club en spaar NN coins. Deze kan je inruilen voor korting op een conditietest.